موسيقي پاپ
موسيقي پاپ كه در دهه ۵۰ آغاز شد نوعي موسيقي غيرآكادميك و مردم پسند است كه از واژه people گرفته مي‌شود و معمولاً در مقابل موسيقي كلاسيك و فولك قرار مي‌گيرد.در موسيقي پاپ ملودي مخصوص كلام خواننده ساخته مي‌شود. مشخصه موسيقي پاپ، يك عنصر ريتميك سنگين در زير است كه معمولا توسط دستگاه‌هاي تقويت كننده الكترونيك (amplifier) اجرا مي‌شود و ملودي اصلي بر اين ريتم غالب است. به طور كلي هدف توليد موسيقي پاپ كه به شكل تجاري تهيه مي‌شود، سود مالي است. ترانه‌هاي پاپ معمولا در ۳ دقيقه اجرا مي‌شوند و در آن‌ها از ملودي‌هايي استفاده مي‌شود كه معمولا بسيارشنيدني بوده و عده بسياري را به خود جلب مي‌كنند. فعاليت هنرمندان موسيقي پاپ در سبك‌هاي راك، هيپ‌هاپ، كانتري، ريتم و بلوز، كانتري و موسيقي بيس دار و آهنگ عربي مخصوص ماشين باعث شده كه اين سبك تبديل به سبكي انعطاف‌پذير شود.
سبك راك
سبك راك نوعي موسيقي ريتميك است كه به وسيله ساز‌هاي خاصي مثل گيتار الكتريك، گيتار باس، درام و … اجرا مي‌شود. در اين سبك از نوعي ضرب يكنواخت با صداي بلند استفاده مي‌شود. بلندي اصوات يكي از ويژگي‌هاي موسيقي راك است.
موسيقي امپرسيونيسم
موسيقي امپرسيونيسم به نوعي سبك موسيقي مدرن را به نمايش مي‌گذارد. اين سبك موسيقي در قرن ۱۹، آغاز حركتي به سوي سوبژكتيويسم يا ذهنيت گرايي بود كه تجربه ذهني را اساس همه معيارها و قوانين مي‌داند. هر چه در اين سبك جلوتر مي‌رويم، به سوي هنر انتزاعي و نارئاليستي پيش مي‌رود. درموسيقي امپرسيونيسم هنرمند با بها دادن به ابداع، نوآوري و خلاقيت در خلق اثر هنري، به سمت ترسيم جهان درون خويشتن رفته و از عالم عينيت فاصله مي‌گيرد.
موسيقي مينيمال
اساس پيدايش موسيقي مينيمال تصميم وقتي گروهي از موسيقيدانان تصميم گرفتند به جاي استفاده از پيچيدگي در فرم‌ها و فرمول‌هاي هارموني و ملودي درساخته‌هايشان به توليد موسيقي ساده روي بياورند، موسيقي مينيمال يا كمينه گرا، بطور رسمي از دهه ۱۹۶۰ پا به عرصه موسيقي نهاد. مبناي سادگي موسيقي مينيمال، تنزل به سمت المان‌هاي پايه در ساخت اثر و تكرار و ماندن بيش از حد در يك ريتم، ملودي، آكورد و تمپوي ثابت، بدون كوچكترين تغيير بود.